Η ιστορία του l2

Make gifs

Η ιστορία του lineage 2

elf

Ακόμη μια όμορφη μέρα ξημέρωσε στο μικρό χωριό των elf . Η Andellia ξύπνησε νωρίς από το απαλό αεράκι που πέρασε από το ανοιχτό παράθυρο , σήμερα ήταν μια σπουδαία μέρα για εκείνη χαιρέτησε από μακριά την καλύτερη της φίλη Rizvaell και βιάστηκε να συναντήσει την μητέρα της. Σήμερα ήταν η μέρα που η Andellia γίνετε ενήλικη και επιτέλους θα αποχωριστεί την κόκκινη φορεσιά της. Σταμάτησε κάτω από το μαγικό δέντρο που τόσα χρόνια έδινε ζωή στο χωριό της, λούζοντας την με τις χρυσαφένιες μπάλες φωτός. Και είχε αφαιρεθεί στο δροσερό νερό που έτρεχε σε όλο το χωριό
«Μητέρα…» φώναξε και έτρεξε κοντά της .. «Νομίζω έχεις κάτι για εμένα »είπε και το πρόσωπο της φωτίστηκε από την ανυπομονησία .
Και τότε εκείνη με σταθερά βήματα στάθηκε να την κοιτάζει μην μπορώντας πιστέψει ότι αυτή η στιγμή έφτασε. Αυτό που περίμενε την μικρή της Andellia μόνο εκείνη μπορούσε να της το περιγράψει . Άπλωσε τα χέρια της και τότε τα μάτια της νεαρής elf άνοιξαν διάπλατα μόλις αντίκρισε την άσπρη και γαλάζια πανοπλία και το καλύτερο όπλο που σαν αυτό δεν υπήρχε ισάξιο του.
Η Andellia όταν κοίταξε την μητέρα της είδε το άλλοτε ζωηρό μπλε χρώμα τον ματιών της να αρχίζει να σκοτεινιάζει.
«Τι συμβαίνει μητέρα δεν χαίρεσαι για εμένα»
«Χαίρομαι αλλά πρέπει να σου πω κάποια πράγματα που δεν γνωρίζεις και ήρθε η ώρα να τα μάθεις >>
Η Andellia έκατσε δίπλα της περιμένοντας να ακούσει.
«Τώρα πια που έγινες ολοκληρωμένο ξωτικό ήρθε η ώρα να αγωνιστείς και εσύ με τις σκοτεινές δυνάμεις που εδώ και χρόνια προσπαθούν να μας αφανίσουν »
Η νεαρή elf τα έχασε . «Γιατί εγώ δεν ξέρω να χρησιμοποιώ καν τις δυνάμεις μου».
«Θα μάθεις.. πρέπει να μάθεις όπως μάθαμε όλοι για να προστατέψουμε ότι μας έχει απομείνει. Ήρθε η ώρα να μάθεις τα πάντα γύρο από την ιστορία μας».


ΙΣΤΟΡΙΑ 

Πριν πάρα πολλά χρόνια το μόνο που υπήρχε στον κόσμο μας ήταν απλά μια σφαίρα στην οποία όλες οι δημιουργίες ήταν ανακατεμένες . Η σφαίρα ήταν ταυτόχρονα μεγάλη και μικρή, σκοτεινή και φωτεινή, τα πάντα και τίποτα. Μετά από εκατομμύρια χρόνια η σφαίρα άρχισε να μεγαλώνει και μέσα της να δημιουργούνται δύο δυνάμεις το φωτεινό λευκό και το σκότος . το φωτεινό πήρε την μορφή γυναίκας και ονομάστηκε Einhasad ενώ το σκότος σε μορφή άντρα με το όνομα Gran Kain.
Η Einhasad και ο Gran Kain συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους για να σπάσουν την σφαίρα. Έτσι σπάζοντας την, η σφαίρα καταστράφηκε και μετατράπηκε σε κομμάτια όλων των ειδών. Κάποια κομμάτια υψώθηκαν και έγιναν ο ουρανός, κάποια άλλα έπεσαν και δημιούργησαν το έδαφος. Μεταξύ του ουρανού και της γης υπήρχε νερό και κάποια μέρη του εδάφους υψώθηκαν σχηματίζοντας τη ξηρά. το πνεύμα της σφαίρας, καταστράφηκε μαζί της, δημιουργώντας την ύπαρξη των φυτών και των διαφόρων ειδών των ζώων. Από το πνεύμα της σφαίρας διαμορφώθηκε το «Πλάσμα της γένεσης» και καλύτεροι του είδους του ήταν οι γίγαντες έτσι τους διόρισαν κύριους όλων των ζώντων πλασμάτων. Ήταν γνωστοί ως «Οι σοφοί» για το λόγο ότι ήταν έξυπνοι, είχαν μεγάλη σωματική δύναμη και υποσχέθηκαν αφοσίωση στους θεούς.
Οι δύο θεοί γέννησαν πολλά παιδιά – θεούς. Τα πέντε πρώτα από αυτά εξουσιοδοτήθηκαν να κυριαρχούν στην γη .
Στην μεγαλύτερη κόρη, τη Shilen, ανατεθεί το νερό.
ο πρώτος γιος, ο Paagrio, έλεγχε την φωτιά
η Maphr, η δεύτερη κόρη ανέλαβε την γη
και ο δεύτερος γιος, ο Sayha, έγινε ο άρχοντας των ανέμων
Για την μικρότερη, την Eva, δεν απέμειναν στοιχεία, οπότε δημιούργησε την ποίηση και την μουσική.


Η δημιουργία των φυλών

Η Einhasad η θεά της δημιουργίας θέλησε να φτιάξει και άλλα πλάσματα στη Γή με την βοήθεια των παιδιών της. Η πρώτη της κόρη shilen έδωσε το πνεύμα του νερού στην πρώτη μορφή που δημιουργήθηκε και έτσι φτιάχτηκε η φίλη των Ξωτικών . Ο paagrio με το πνεύμα της φωτιάς δημιούργησε της φυλή των Όρκς. Η Maphr με το πνεύμα της γης δημιούργησε την φυλή των Νάνων . Και τέλος ο Sayha με το πνεύμα των ανέμων δημιούργησε τα kamael.
ο Gran Kain, ο θεός της καταστροφής, βλέποντας το έργο της Einhasad της γυναίκας του, ζήλεψε και αποφάσισε να δημιουργήσει και εκείνος ένα πλάσμα που θα είναι καλύτερο από όλα τα άλλα ποιο σοφό και από τους γίγαντες. Μάζεψε λοιπόν τα παιδία του για να τον βοηθήσουν στο δημιούργημα του. Στη shilen της ζήτησε να ενσταλάξει πνεύμα. Τότε εκείνη έκπληκτη του είπε «Πατέρα, γιατί θέλεις να κάνεις κάτι τέτοιο; Η Einhasad, η μητέρα μου, είναι υπεύθυνη για την δημιουργία. Σε παρακαλώ, μην επιθυμείς κάτι που δεν αποτελεί δική σου αρμοδιότητα. Ένα πλάσμα που θα πάρει ζωή από εσένα, μπορεί να επιφέρει την καταστροφή» Αλλά ο Gran Kain δεν έλαβε υπόψη του τα λόγια της κόρης του και έτσι συνέχισε να προσπαθεί με καλοπιάσματα να πάρει την συγκατάθεση της, ώσπου τελικά τα κατάφερε.
«Θα κάνω αυτό που μου ζητάς 
πατέρα, όμως έχω ήδη χρησιμοποιήσει το πνεύμα του νερού, οπότε μπορώ να σου προσφέρω μόνο ότι έχει απομείνει» του πρόσφερε το πνεύμα των στάσιμων και αλλοιωμένων υδάτων. Εκείνος τα δέχτηκε πρόθυμα, όμως δεν 
θεώρησε αρκετό να εμπλουτίσει μόνο με ένα πνεύμα την δημιουργία του. Έτσι συνάντησε τον Paagrio και ζήτησε και από εκείνον την δύναμη του. προειδοποίησε τον πατέρα του για τις προθέσεις του, όμως δεν μπορούσε να αρνηθεί, οπότε του πρόσφερε το πνεύμα της νεκρής φωτιάς. Ακόμα πλησίασε και την Maphr. Εκείνη με δάκρυα στα μάτια τον παρακάλεσε να σταματήσει, όμως τελικά τον ικανοποίησε δίνοντας του το πνεύμα της άγονης και μολυσμένης γης. Και τέλος ο sayha του έδωσε το πνεύμα του άγριου και βίαιου ανέμου. Ικανοποιημένος πια ο μεγάλος πατέρας πήρε όλα όσα του προσφέρθηκαν κλαίγοντας από μεγάλη υπερηφάνεια, φώναξε στον κόσμο «Κοιτάξτε τα ζώντα πλάσματα που έφτιαξα! Κοιτάξτε αυτούς που γεννήθηκαν με το πνεύμα του νερού, της φωτιάς, της γης και του ανέμου. Θα είναι δυνατότεροι και σοφότεροι από τους γίγαντες! Θα κυβερνήσουν τον κόσμο!» τα πλάσματα του ήταν αδύναμα, κουτά, πονηρά και δειλά.. Οι υπόλοιποι θεοί περιφρόνησαν τα δημιουργήματα του και εκείνος γεμάτος ντροπή για την αποτυχία του τα εγκατέλειψε και κρύφτηκε για καιρό. Αυτά τα άχαρα πλάσματα ήταν οι άνθρωποι. 

Η εκδίκηση της Shilen

 

Ο Gran Kain ήταν ένας ελεύθερος και χωρίς ηθικές αναστολές θεός. Έτσι έκανε ένα τρομερό λάθος, ξελόγιασε την μεγαλύτερη κόρη του την Shilen. Συνέταξαν σχέση μεταξύ τους έως ότου η Shilen έμεινε έγκυος. Όταν η μητέρα θεά ανακάλυψε τι είχε συμβεί, εξοργίστηκε, καθαίρεσε την κόρη από θεά των υδάτων και διέταξε να εξοριστεί από την ήπειρο. Η Shilen τώρα είχε απομείνει μόνη στο να αντιμετωπίσει την σκληρή της μοίρα, καθώς ο εξίσου ένοχος Gran Kain αδιαφόρησε για την κατάσταση, περιφρονητικά.
Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της η Shilen κατέφυγε στην γη και στα βάθη του Σκοτεινού Δάσους γέννησε τα παιδιά της, καταριόνταν τους δύο θεούς σε κάθε εξουθενωτικά βασανιστικό πόνο του τοκετού. Τα μωρά που γεννήθηκαν σε αυτόν τον τρομερό τοκετό, αντέχοντας την απελπισία και τον θυμό από της κατάρες της μητέρας τους, έγιναν δαίμονες. Μεταξύ αυτών, τα ισχυρότερα πλάσματα ήταν αυτά που αποκαλούνται «Δράκοι» Συνολικά γεννήθηκαν έξη δράκοι από τις κατάρες που εξαπέλυσε η Shilen προς τους έξη θεούς. Ήταν γεμάτη οργή προς την μητέρα της, που την εξόρισε και προς τον εραστή - πατέρα της. Συγκεντρώνοντας την δύναμη των παιδιών της, δημιούργησε έναν στρατό για να τιμωρήσει τους θεούς.
Οι ισχυρότεροι δράκοι κλήθηκαν να αποτελούν την πρώτη γραμμή του στρατού που θα μάχονταν ενάντια στους θεούς. Στο άκουσμα όλων αυτών, η Aulakiria, η δράκος του φωτός, κοίταξε με θλιμμένα μάτια την μητέρα της και της είπε «Μητέρα, δεν ξέρεις τι κάνεις. Θέλεις πράγματι την ολοκληρωτική καταστροφή των θεών; Θέλεις πραγματικά ο πατέρας, η μητέρα σου και τα αμφιθαλή αδέλφια σου να πέσουν στο έδαφος σε μία λίμνη από το ίδιο τους το αίμα;»
Η έκκληση της όμως δεν στάθηκε ικανή ν’αλλάξει την απόφαση της Shilen. Τελικά οι δαίμονες εισέβαλαν στο παλάτι όπου ζούσαν οι θεοί και επήλθε άγρια μάχη. Οι έξη δράκοι κατέστρεψαν τα πάντα στο παλάτι, ακόμα και οι ίδιοι οι θεοί τρόμαξαν από τις απίστευτες δυνάμεις τους. Η μάχη φαίνονταν μοιραίο να συνεχιστεί για πάντα. Ακόμα και αν ο πόλεμος δεν σταματούσε, ο κόσμος θα έπαυε να υπάρχει και όλα τα ζώντα πλάσματα θα αφανίζονταν.
Πολυάριθμοι αγγελιοφόροι των θεών και δαίμονες καταστράφηκαν και εξαφανίστηκαν. Καθημερινά κεραυνοί και αστραπές συντάραζαν τον ουρανό καθώς οι ισχυρές δυνάμεις αντιμάχονταν βίαια. .Οι Γίγαντες και τα υπόλοιπα πλάσματα της γης έτρεμαν καθώς παρακολουθούσαν τις τρομερές μάχες που διεξάγονταν στον ουρανό.
Η άγρια μάχη συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια ώσπου τελικά ο ζυγός της ισορροπίας βαθμιαία έγειρε προς μία πλευρά. Η Einhasand και ο Gran Kain διέθεταν ισχυρότερες δυνάμεις και γεμάτοι φθόνο που υπέφεραν τόσες απώλειες και τραυματισμούς, κατέστρεψαν πολλούς δαίμονες. Οι δράκοι συνέχυσαν να μάχονται βαθιά πληγωμένοι και διάτρητοι από σημάδια. Η κόπωση τους γίνονταν όλο και περισσότερο εμφανής. Μετά από καιρό και ενώ όλα έδειχναν ότι ο πόλεμος θα τερματίζονταν λόγω της εξολόθρευσης του στρατού της Shilen, τελικά οι δράκοι άπλωσαν τα φτερά τους πετώντας για να διαφύγουν προς την γη. Όσοι από τους δαίμονες είχαν επιζήσει τους ακολούθησαν. Οι θεοί ήθελαν να σκοτώσουν τον τρέποντα σε φυγή στρατό, εντούτοις λόγω των τραυματισμών τους, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα παραπάνω από το να τους παρακολουθούν να εγκαταλείπουν το πεδίο της μάχης.
Η Shilen ήταν πια απαρηγόρητη καθώς είδε ένα - ένα τα παιδιά της να χάνονται στον πόλεμο που η ίδια δεν κατάφερε να κερδίσει. Μέσα στην μεγάλη θλίψη της λοιπόν, έπλασε τον Κάτω Κόσμο και κυριάρχησε πάνω του. 


Το λάθος της θεάς Eva


Με την αποχώρηση της Shilen από το βασίλειο των θεών, εκείνη που έμελλε ν’αναλάβει τον έλεγχο πάνω στα στοιχεία των υδάτων ήταν η θεά Eva. Η μικρή θεά είχε πάντα μία συνεσταλμένη προσωπικότητα, σε αυτό το χαρακτηριστικό ήρθε να προστεθεί τώρα και ο φόβος. Αιτία ήταν οι αποκαλύψεις σχετικά με την εξορία της αδελφής της, αλλά και όλα όσα διαδραματίστηκαν κατά την διάρκεια του καταστροφικού πολέμου που προκάλεσε η διψασμένη για εκδίκηση Shilen. Επιπλέον τα νέα της καθήκοντα, έμοιαζαν σ’αυτήν μεγάλο βάρος, τώρα θα είχε αρκετές ευθύνες, πράγμα αβάσταχτο γι’αυτήν. Μέσα στον τρόμο της λοιπόν, σκέφτηκε ότι ο μόνος τρόπος ν’αποφύγει τις ευθύνες της ήταν να εξαφανιστεί, έτσι βρήκε μία λίμνη, έσκαψε μία σήραγγα και κρύφτηκε.

elf vs delf

Χωρίς κανέναν να τα διαφεντεύει, τα ύδατα άρχισαν να ρέουν άσκοπα και χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τα αποτελέσματα ήταν οδυνηρά, η ισορροπία για ακόμα μία φορά είχε διαταραχτεί. Κάποια μέρη της ηπείρου είχαν πλεόνασμα υδάτων και μετατράπηκαν σε βάλτους, κάποια άλλα υποφέροντας από ξηρασία έγιναν άγονες έρημοι. Συχνά μέρη του εδάφους βυθίζονταν ξαφνικά στον ωκεανό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις εμφανίζονταν νησιά από το πουθενά. Σε κάποιες περιοχές έβρεχε μέρα και νύχτα αφήνοντας τελικά αβύθιστες μόνο τις ψιλές κορυφές των βουνών.
Δεν υπήρχε μέρος πια που να είχε γλιτώσει από την ανεξέλενκτη ροή των υδάτων. Τα πλάσματα του κόσμου υπέφεραν, στην λιγοστή γη που είχε απομείνει γι’αυτά επικρατούσε πανδαιμόνιο καθώς όλα είχαν συγκεντρωθεί σε αυτή. Η κατάσταση όμως δεν διέφερε και για τα πλάσματα που κατοικούσαν στο νερό, έτσι ο Γίγαντες αποφάσισαν να παρακαλέσουν τους θεούς για να σταματήσουν τη μαρτυρική αυτή κατάσταση.
Η Einhasad και ο Gran Kain, έψαξαν παντού για να βρούν την Eva, ώσπου τελικά βρήκαν την λίμνη στην οποία κρύβονταν. Η μητέρα θεά ήταν τόσο εξοργισμένη από τα καμώματα της κόρης της που στα μάτια της έκαιγαν φωτιές. Γεμάτη απόγνωση αποκρίθηκε στην κόρη της, «Eva, κοίτα τι συνέβη επειδή απέφυγες ν’αναλάβεις τις ευθύνες σου. Κατέστρεψες την αρμονία αυτής της γης που δημιουργήσαμε με τόση προσπάθεια. Δεν πρόκειται να ανεχθώ να εξακολουθείς να με παρακούς»
Εξ’ αιτίας της πλημμύρας, μεγάλος αριθμός από τους γίγαντες αλλά και από τα υπόλοιπα πλάσματα του κόσμου, μεταφέρθηκαν στον κόσμο της Shilen και το γεγονός αυτό προκάλεσε τον φθόνο της Einhasad για την Shilen. Την ίδια στιγμή η Eva τρέμοντας από τον φόβο της υπάκουσε στην μητέρα της και βαθμιαία επανέφερε την ισορροπία, ήταν αδύνατον όμως να πράξει το ίδιο και σε σημεία της ηπείρου που είχαν μετατραπεί σε συντρίμμια.
Τα Ξωτικά ήταν σοφά και ήξεραν πως να χρησιμοποιούν τη μαγεία, παρόλα αυτά όμως οι Γίγαντες ήταν σοφότεροι από αυτά. Επομένως τα διόρισαν να τους υπηρετούν σε θέματα πολιτικής και σε δραστηριότητες σχετικές με την μαγεία.
Τα δυνατά Όρκς, κατείχαν ανεξάντλητη σωματική δύναμη και μεγάλη θέληση, φυσικά όχι όσο οι Γίγαντες, οπότε τέθηκαν να τους υπηρετούν στις εχθροπραξίες.
Οι Νάνοι ήταν καλοί μηχανικοί, επιδέξιοι μαθηματικοί και εξαιρετικοί στην χειροτεχνεία. Λογικό λοιπόν ήταν ν’απασχοληθούν με τραπεζιτικές και κατασκευαστικές δουλειές.

kamael

ιστορια των kamael  Η φτερωτή φίλη των kamael αγαπούσαν την ελευθερία και διακατέχονταν από μεγάλη περιέργεια. Οι Γίγαντες ήθελαν να τα αιχμαλωτίσουν και να τα υποτάξουν, όμως διαπίστωσαν ότι περιορίζοντας αυτά τα ελεύθερα πλάσματα, σε ένα κλουβί τα έκανε αδύναμα και μπορούσε σιγά σιγά να τα οδηγήσει στον θάνατο. Έτσι αποφάσισαν χωρίς καθόλου επιλογές να τα αφήσουν ελεύθερα. Υπήρχε τρόπος άλλωστε να τα χρησιμοποιήσουν, πετούσαν ελεύθερα σε όλο τον κόσμο με μόνη υποχρέωση να επιστρέφουν στην πόλη των Γιγάντων και να τους ενημερώνουν για τα τεκταινόμενα στα διάφορα σημεία του κόσμου.
Οι άνθρωποι, λόγω της φύσης τους, ο μόνος τρόπος να χρησιμοποιηθούν ήταν ως σκλάβοι, επομένως έκαναν κάθε είδους βαριές δουλειές και η ζωή τους δεν ήταν καθόλου διαφορετική σε ποιότητα με αυτή των ζώων.

Η ανοησία των Γιγάντων


Στις καρδιές των Γιγάντων είχε κάνει την εμφάνιση του έντονος σκεπτικισμός. Μια σειρά από γεγονότα είχαν συνταράξει τα συναισθήματα τους. Ο Gran Kain είχε ήδη αποδείξει έλλειψη σοφίας δημιουργώντας μία κατώτερη ύπαρξη, τους ανθρώπους. Εξ’αιτίας της άσεμνης συμπεριφοράς του και της ζήλιας της Einhasad, ο Κάτω κόσμος και οι δαίμονες είχαν δημιουργηθεί. Αποκορύφωμα όλων αυτών, η αδυναμία και η ανικανότητα της Eva, που προκάλεσε δυσμορφία στη γη. Σπόροι αμφιβολιών άρχισαν να φυτρώνουν στο μυαλό τους, άξιζαν τελικά οι θεοί την λατρεία και την αφοσίωση τους; Μπορούσαν να οδηγούν άρματα φτιαγμένα από τους ίδιους και να επισκέπτονται όποτε το επιθυμούσαν το παλάτι των θεών. Μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη μαγεία, να ανελκύσουν ένα ολόκληρο νησί και να ζήσουν στον αέρα σαν θεοί. Μπορούσαν ακόμα να παρατείνουν και την ίδια τους τη ζωή, τόσο ώστε να μοιάζουν αθάνατοι. Ξεκίνησαν λοιπόν να σκέφτονται ότι οι δυνάμεις τους ήταν ισάξιες με εκείνες των θεών, κάνοντας τους υπερβολικά αλαζονικούς. Έτσι οι Γίγαντες αποφάσισαν να γίνουν Θεοί. Άρχισαν να πειραματίζονται μεταβάλλοντας ζώντες οργανισμούς για να δημιουργήσουν νέες μορφές ζωής. Με την βοήθεια της μαγείας έκαναν φοβερά θαύματα, θα μπορούσε να πει κανείς «Επιστήμη» οι γίγαντες πειραματίστηκαν με τα άρτια ώστε να καταφέρουν να τα στρέψουν εναντίων των θεών ώστε να τους βοηθήσουν στο πόλεμο.
Μεθυσμένοι από δύναμη, οργάνωσαν έναν ισχυρό στρατό για να πολεμήσουν τους θεούς παρά την αποτυχία της Shilen, των έξη δράκων και των πολυάριθμων δαιμόνων στον ίδιο στόχο.
Οι θεοί παρακολουθώντας τις προετοιμασίες των Γιγάντων εξοργίστηκαν. Η Einhasad που απαιτούσε το μόνο δικαίωμα στην δημιουργία ζωής, έμεινε εμβρόντητη από μανία. Ορκίστηκε να καταστρέψει τους Γίγαντες και μαζί με αυτούς ολόκληρο τον κόσμο. Ο Gran Kain την παρακάλεσε να παραμείνει ήρεμη, «Όσο είσαι η μητέρα της δημιουργίας, τόσο η καταστροφή αποτελεί δική μου αρμοδιότητα. Γνωρίζεις πολύ καλά τι πέρασα όταν ζήλεψα το έργο σου. Θα τιμωρήσω τους Γίγαντες για την αλαζονική συμπεριφορά τους. Εάν ακόμα θέλεις να καταστρέψεις τον κόσμο, θα σε πολεμήσω με όλες μου τις δυνάμεις». Ο θεός δεν επιθυμούσε καθόλου την καταστροφή του κόσμου και η Einhasad προσβλήθηκε από την παρέμβαση του. Εντούτοις, αν και ήταν ισάξιοι, δεν μπορούσε να τον σταματήσει.. συμβιβάστηκε και για την τιμωρία των Γιγάντων, αποφάσισε να δανειστεί το σφυρί του Gran Kain, γνωστό και ως «το σφυρί της απελπισίας». Λόγω της μεγάλης του καταστροφικής δύναμης, ούτε ο ίδιος ο θεός δεν το είχε χρησιμοποιήσει, μολαταύτα στην μανία της ύψωσε το σφυρί και το εξαπόλυσε στο κέντρο της πόλης των Γιγάντων.


Μόνο όταν ο ουρανός έβρεχε κόκκινες φλόγες οι Γίγαντες κατάλαβαν την ανοησία που διέπραξαν. Με την βοήθεια της συνδυασμένης δύναμης τους υψώθηκαν για να ανατρέψουν το θυμωμένο χτύπημα του σφυριού, ακόμα όμως και η παρέμβαση τους δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει την καταστροφή. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να αλλάξουν ελαφρώς την κατεύθυνση του και έτσι καθώς κατέβηκε με ορμή στον κόσμο εμβόλισε τις πόλεις. ‘Ήταν αυτό αρκετό να καταστρέψει την λαμπρότερη σε ολόκληρο τον κόσμο πόλη; Αμέτρητοι γίγαντες καθώς και πλάσματα άλλων φιλών συντρίφθηκαν εκείνη την ημέρα. Ένας τεράστιος κρατήρας έκανε την εμφάνιση του στην γη και στην συνέχεια τα απέραντα κύματα σκέπασαν την επιφάνεια του. Τελικά σχεδόν όλοι οι Γίγαντες είχαν χαθεί. Όσοι από τους Γίγαντες κατάφεραν να επιζήσουν, τράπηκαν σε φυγή ανατολικά για να αποφύγουν την οργή της Einhasad. Η διαδρομή τους παραλληλίζεται με εκείνη της Shilen. Η ακόμα οργισμένη θεά τους κυνήγησε και εκτοξεύοντας αστραπές, τους έκαψε έναν – έναν μέχρι θανάτου. Οι υπόλοιποι Γίγαντες που διέφυγαν, τρέμοντας από φόβο, προσευχήθηκαν στον Gran Kain.
«Gran Kain, Gran Kain! Έχουμε καταλάβει πια την λανθασμένη μας πορεία. Μόνο εσύ μπορείς να σταματήσεις την οργή και την τρέλα της Einhasad.  Μη αφήσεις να χαθούμε, εμείς είμαστε αυτοί που γεννηθήκαμε όπου γεννήθηκες και εσύ, εμείς είμαστε τα πιο σοφά, τα πιο δυνατά πλάσματα στην γη!»
Ξαφνικά ο Gran Kain, κατελήφθη από μία συντριπτική αίσθηση οίκτου γι’αυτά τα φτωχά πλάσματα και σκέφτηκε ότι ήδη είχαν υποφέρει πολλά για τις παραβάσεις τους. Έτσι ανύψωσε τα βαθύτερα νερά των νοτίων θαλασσών και έφραξε τον δρόμο της Einhasad. Τότε εκείνη κραυγάζοντας από θυμό είπε «Τι είναι αυτό;! Πώς τολμάς να με εμποδίζεις;! Eva, αγαπημένη μου κόρη, απέσυρε αυτά τα νερά που μου φράζουν τον δρόμο αυτή την στιγμή, αλλιώς ετοιμάσου ν’ακολουθήσεις τα βήματα της μεγαλύτερης αδελφής σου!» Η Eva φοβήθηκε την μητέρα της και αμέσως επέστρεψε τα νερά στην θάλασσα. Έτσι η Einhasad συνέχισε να κυνηγά και να σκοτώνει τους Γίγαντες έναν προς έναν. Εκείνοι τότε κλαίγοντας αποκρίθηκαν στον Gran Kain, «Gran Kain! Δυνατότερε εσύ όλων των θεών! Η Einhasad εξακολουθεί να μας κυνηγά, με σκοπό να μας εξολοθρεύσει! Προσευχόμαστε σ’εσένα, σε παρακαλούμε δείξε έλεος, σώσε μας!» Ο θεός τότε ύψωσε το σημείο της γης όπου στέκονταν οι γίγαντες. Ο τεράστιος βράχος εμπόδιζε την Einhasad και εκείνη πάλι φώναξε με βροντερή φωνή, «Maphr, αγαπημένη μου κόρη! Ποιος τολμάει να μ’εμποδίσει;! Κατέβασε αυτή την στιγμή αυτό το βράχο αλλιώς ετοιμάσου ν’ακολουθήσεις το δρόμο της αδελφής σου!». Φοβισμένη από τα λόγια της μητέρας της, η Maphr προσπάθησε να χαμηλώσει την γη αλλά ο πατέρας της την σταμάτησε.
«Einhasad, γιατί δεν τα παρατάς; Ολόκληρη η γη ένιωσε τον θυμό σου και τρέμει από την οργή σου. Οι σοφοί αλλά ανόητοι γίγαντες αισθάνθηκαν τα αδικήματα τους ολοκληρωτικά. Για κοίτα! Η περήφανη και ευγενής φυλή αυτών των πλασμάτων, αυτοί που κάποτε κυβερνούσαν την γη, τώρα κρύβονται σε μία στενή λουρίδα γης και τρέμουν από φόβο στην προσπάθεια τους να σου ξεφύγουν! Δεν μπορούν πια να προκαλέσουν τους θεούς. Αυτό το μέρος θα γίνει αιώνια η φυλακή τους. Καταλάγιασε την οργή σου, η εκδίκηση σου ολοκληρώθηκε.»



Η Einhasad εξακολουθούσε να είναι θυμωμένη, αλλά δεν μπορούσε να εναντιωθεί στις επιθυμίες του Gran Kain, εκείνος κατείχε δύναμη ισάξια της δικής της. Έτσι αποδέχτηκε τα λόγια του, ήταν προτιμότερο ν’αφησει τους γίγαντες σε αυτό το στενό και άγονο κομμάτι γης να μετανιώνουν αιωνίως για τις αμαρτίες τους, παρά να τους σκοτώσει όλους. Όταν οι γίγαντες φυλακίστηκαν τότε το Νησί των Ψυχών (Isle of Souls) σφραγίστηκε μέσα στη Διαστασιακή Ρωγμή για να προστατευτούν οι Kamael. Με αυτόν τον τρόπο τελείωσε το κυνήγι της και επέστρεψε στην κατοικία της.
Έπειτα απ’ολα αυτά η Einhasad σπάνια επενέβαινε στα τεκταινόμενα της γης, μίας και ήταν βαθύτατα απογοητευμένη από τα πλάσματα που κατοικούσαν πάνω της. Ο Gran Kain επίσης συμφώνησε να μην παρουσιαστεί ξανά στη γη. Η εποχή των θεών είχε φτάσει στο τέλος της.

history l2

elf

Την Andellia άρχισε να την κατακλύζει μια αίσθηση φόβου αλλά δεν ήξερε τι την φοβίζει περισσότερο η οργή των θεών, τα μυστήρια πλάσματα που θα πολεμήσει ή το ότι δεν ξέρει πως θα τα αντιμετωπίσει . Η μητέρα της διέκοψε τις σκέψεις της . « Andellia.. έλα μαζί μου μόνο μέσα από τα μάτια μου θα δεις την αλήθεια» . Έφτασαν στην τεράστια βιβλιοθήκη , με προσοχή κατέβασε το σκονισμένο βιβλίο που ίσως βρισκόταν χρόνια ολόκληρα σε εκείνο το ράφι. « Λένε ότι αυτό το βιβλίο το έγραψε ο Gran Kain και το τοποθέτησε εδώ για να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη» . Η Andellia ξέχασε εντελώς το φόβο που της είχε προκαλέσει η οργή των θεών και ευχήθηκε το βιβλίο να λέει όλη την αλήθεια που αναζητούσε χρόνια. 

Το μετά

Ο κόσμος περιήλθε σε μεγάλη αναταραχή μετά την ξαφνική εξαφάνιση των Γιγάντων. Συνηθισμένοι να διοικούνται από αυτούς, τα ξωτικά, τα Όρκς, οι Νάνοι και οι Άνθρωποι ήρθαν αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα, στο εξής θα έπρεπε να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Το κυριότερο σε αυτή την νέα τρομακτική αλλαγή ήταν ότι ο κόσμος στον οποίο ζούσαν έστεκε ερημωμένος μετά το καταστροφικό χτύπημα του Σφυριού της Απελπισίας. Πολλοί πέθαναν κατά την διάρκεια των καταστροφών που προκάλεσε η Einhasad και ακόμα περισσότεροι από την σύγχυση και το χάος που είχε επακολουθήσει. Οι φιλές της γης παρακάλεσαν θερμά τους θεούς για την σωτηρία τους. Όμως δεν ήρθε βοήθεια.

elfs

Πρώτα τα ξωτικά ανέλαβαν να θέσουν υπό έλεγχο την κατάσταση διορίζοντας νέο βασιλιά καθώς κατά την διάρκεια της εποχής των Γιγάντων, ήταν αρμόδια για την πολιτική. Κατάφεραν να ενώσουν τις φιλές και να συνεχίσουν την ζωή τους, με το πέρασμα του χρόνου όμως, γίνονταν προφανές ότι δεν διέθεταν τις ίδιες ικανότητες με τους Γίγαντες στην διακυβέρνηση. Οι πρώτοι που εναντιώθηκαν στα ξωτικά ήταν τα Όρκς. «Είναι τα ξωτικά ισχυρότερα από εμάς; Όχι! Έχουν το δικαίωμα να μας κυβερνούν; Όχι! Δεν ανεχόμαστε από αυτούς που είναι πιο αδύναμοι από εμάς να τολμούν να στέκονται πιο πάνω από εμάς»
Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Όρκς ήταν ισχυρές, μολονότι ζούσαν εν ειρήνη, και τα ξωτικά κρίνονταν κατώτερα σε σύγκριση με τα υπερήφανα και άφοβα Όρκς. Από την μία στιγμή στην άλλη, η πλειοψηφία των εκτάσεων περιήλθε στην κυριότητα των Όρκς, παραγκωνίζοντας τα ξωτικά σε μία γωνιά της ηπείρου. Τότε ο βασιλιάς τον ξωτικών ζήτησε την βοήθεια των νάνων, οι οποίοι με τον μεγάλο πλούτο τους και τα ανώτερα όπλα τους, θα είχαν πιθανότητες ενάντια στα Όρκς.
«Φυλή της γης, βοηθήστε μας. Οι βίαιες ορδές των Όρκς μας εκδίωξαν με τις ισχυρές τους δυνάμεις. Ελάτε, ας τους πολεμήσουμε μαζί» Αλλά οι Νάνοι αρνήθηκαν ψυχρά να τον βοηθήσουν. Στα μάτια του, ο κόσμος είχε στραφεί υπέρ των Όρκς. Δεν υπήρχε λόγος για τους ρεαλιστές Νάνους να σταθούν στο πλευρό των αδυνάτων. Τα ξωτικά εξοργίστηκαν, δεν μπορούσαν όμως να αμφιταλαντεύονται στην απόφαση τους. Αποφάσισαν λοιπόν να ζητήσουν την βοήθεια της φτερωτής φυλής των kamael. Οι αναγνωριστικές τους ικανότητες και οι εναέριες επιθέσεις τους θα ήταν επαρκής βοήθεια για να θριαμβεύσουν εναντίον των Όρκς. Έτσι ο βασιλιάς τον ξωτικών με μία αντιπροσωπία Ξωτικών ταξίδεψε ως την άκρη της γης για να επιδιώξει την βοήθεια τους.
«Φυλή του ανέμου, ενισχύστε μας με την βοήθεια σας! Τα βάρβαρα Όρκς μας καταδυναστεύουν με τις δυνάμεις τους. Ενωθείτε μαζί μας δίνοντας τους ένα μάθημα για την ανοησία τους!»
Αλλά ως συνήθως, οι kamael δεν ενδιαφέρονταν για την πολιτική ή τον πόλεμο στον κόσμο. Ήταν αποφασισμένοι να μην πάρουν κανενός το μέρος και να κρυφτούν όσο το δυνατόν βαθύτερα στην ενδοχώρα.

elf

Τα Ξωτικά ήταν απελπισμένα. «Αλίμονο, κανείς δεν θα μας βοηθήσει! Αυτό θα είναι το τέλος του είδους μας; Θα καταλάβουν τελικά τα βρομερά Όρκς τα εδάφη και θα διεκδικήσουν την δόξα και τον πλούτο;» Η κόρη του Veora άκουσε τον μονόλογο του πατέρα της και με θάρρος του είπε «ΠΟΤΕ… δεν θα αφήσουμε τα Όρκς να μας καταστρέψουν ». Ο βασιλιάς χαμογέλασε με πικρία, « κόρη μου κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις μαγικές ικανότητες σου και το θάρρος σου , όμως δεν ήμαστε αρκετοί. Και ξαφνικά έγινε κάτι που δεν περίμενε κανείς. 

Άνοιξε η τεράστια πόρτα του κάστρου
εξεπλάγησαν στην εμφάνιση ενός ξένου μεταξύ τους. Ο ξένος γονάτισε μπροστά στον βασιλιά των Ξωτικών, ο οποίος κοιτάζοντας τον διεισδυτικά ανακάλυψε ότι εκπροσωπούσε τους ανθρώπους. Ο ξένος φορούσε μία κορώνα καμωμένη από κλαδιά δέντρων.

«Τι είναι αυτό, ηγέτης των ταπεινών ανθρώπων;» ρώτησε ο βασιλιάς, «Μήπως ήρθες να χλευάσεις την δύσκολη θέση μας;»

human l2

Ο άνθρωπος κατέβασε το κεφάλι του και είπε, «Όχι, σοφέ βασιλιά. Ήρθαμε να διαπιστώσουμε αν οι ασθενικές μας δυνάμεις μπορούν να δώσουν οποιαδήποτε βοήθεια σε σας.» Τα Ξωτικά χάρηκαν, οι Άνθρωποι ήταν ανόητοι και αδύναμοι, εντούτοις πολυάριθμοι, θα προσέφεραν βοήθεια στην μάχη.
«Εύγε βασιλιά των Ανθρώπων, αν και ασήμαντα όντα, η πιστή σας αφοσίωση και η προθυμία σας να θυσιάσετε τις ζωές σας για εμάς, είναι αξιοθαύμαστη. Προχωρήστε στην νικηφόρα μάχη και θα ωφεληθείτε στεκούμενοι κάτω από τα Ξωτικά»
Ο βασιλιάς των Ανθρώπων γονάτισε βαθιά μπροστά στον βασιλιά των Ξωτικών, έπειτα ύψωσε το κεφάλι του και αντίκρισε τον ομόλογο του. «Οι περισσότεροι ευγενής που έχουμε εμείς οι Άνθρωποι έχουν ένα αίτημα από εσάς προτού ξεκινήσει η μάχη για την μεγάλη νίκη της φυλής των Ξωτικών. Οι δυνάμεις μας δεν είναι ισχυρές. Τα δόντια μας δεν μπορούν ούτε να γρατζουνήσουν το δέρμα των Όρκς και τα νύχια μας, είναι άχρηστα μπροστά στους μύες τους. Σας παρακαλούμε, προσφέρετε μας την δύναμη για να εναντιωθούμε. Διδάξτε μας την γνώση της μαγείας σας»
Αυτή η τολμηρή πρόταση συγκλόνισε και εξόργισε τα Ξωτικά. Να διδάξουμε την μαγεία στους ανθρώπους; Ποτέ! Άρχισαν να χειρονομούν επικαλούμενοι ξόρκια για να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε σωρούς από στάχτες,
αλλά η αρχηγός των Ξωτικών, και κόρη του βασιλιά η Veora παρενέβη. Αισθάνθηκε ότι το αίτημα των Ανθρώπων δεν αποτελούσε καμία απειλή και θα έπρεπε να επαινεθεί. Ήταν πολύ αδύναμοι και αναμφίβολα χωρίς βοήθεια δεν θα μπορούσαν να νικήσουν τα Όρκς. Και με τα κατώτερα μυαλά που διέθεταν, δεν θα ήταν καθόλου απειλή ακόμα και αν μάθαιναν τη μαγεία.
Οι Άνθρωποι αφοσιώθηκαν στην εκμάθηση της μαγείας, μαθαίνοντας γρηγορότερα απ’οτι είχαν υπολογίσει τα Ξωτικά. Τα ανθρώπινα σώματα, αν και δεν ήταν τόσο δυνατά όσο αυτά των Όρκς, δυνάμωναν με την συνεχή εξάσκηση. Ήταν έμπειροι με τα χέρια τους και μπορούσαν επιδέξια να χειρίζονται τον εξοπλισμό, και περισσότερο απ’οτιδήποτε άλλο το πλήθος τους ήταν μεγάλο και εντυπωσιακό. Η κόρη του βασιλιά των ξωτικών Veora ανέλαβε να εκπαιδεύσει τον άνθρωπο Ameiro , ήταν αξιοθαύμαστο πόσο γρήγορα μάθαινε τις ικανότητες των ξωτικών για αυτό το λόγο η Veora αποφάσισε στη μάχη να πολεμήσει δίπλα της ώστε να μην τραυματιστεί . Σύντομα ο στρατός των ανθρώπων μετατράπηκε σε τρομερή δύναμη. Η συμμαχία των Ανθρώπων και των Ξωτικών βαθμιαία άρχισε να υπερτερεί των Όρκς. Έβλεπες παντού πανοπλίες , τεράστιες ασπίδες, φαρμακερά βέλη . Η μάχη Ορκς εναντίων ανθρώπων και ξωτικών ήταν σκληρή , η veora εκτός το να μάχεται για τον εαυτό της με ότι δύναμη της είχε απομείνει έδιωχνε κάθε εχθρό μακριά από τον Ameiro με θανατηφόρες κατάρες και ξόρκια. Η μάχη τελείωσε η άνθρωποι αποδείχτηκαν ανώτεροι τον ξωτικών.
Η έλξη ανάμεσα στην Veora και στον Ameiro ήταν πλέων αδύνατο να κρυφτεί. Όλοι έμειναν άφωνη στη σχέση ξωτικού και ανθρώπου. Τώρα ο λόγος ήταν του πατέρα της . Σε άλλη περίπτωση θα τον πετούσε έξω αλλά θυμήθηκε τα λόγια που του είπε ο αρχηγός των όρκς αφού πρώτα αναγκάστηκε να υπογράψει μια ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης.

orc

γέλασε καθώς αναχωρούσε, «Ανόητα Ξωτικά. Αυτή η νίκη δεν είναι δική σας, αλλά των βρώμικων Ανθρώπων. Πώς έχετε σκοπό να ελέγξετε αυτά τα τέρατα που δημιουργήσατε;»

love elf, human

Σύντομα έγιναν οι γάμοι τους και όλα κυλούσαν αρμονικά στο μακρινό βασίλειο. Όμως το χάος δεν άργησε να φανεί. Οι άνθρωποι ήξεραν πια ότι ήταν τα δυνατότερα και περισσότερα πλάσματα πάνω στη γη ήθελαν να κατακτήσουν τα πάντα. Τα ξωτικά δεν θα άντεχαν μια τέτοια μάχη, δεν είχαν ανακτήσει τις δυνάμεις τους από τον τελευταίο πόλεμο με τα ορκς . Η Veora και ο Ameiro δεν το πίστευαν ότι θα είναι αντίπαλοι σε αυτή την μάχη. Πριν ξεσπάσει το κακό και οι δυο φορούσαν τις πανοπλίες τους , έτσι θα αποχωριζόντουσαν γιατί και οι δυο ξέρανε ότι μετά από αυτό δεν θα υπάρχει γυρισμός. Η Veora έκλαψε πολύ στην αγκαλιά του. Εκείνος της είπε αν γίνω αεράκι του ουρανού θα σκεπάζω το elven village, αν γίνω φωτιά θα στολίζω σαν χρυσαφένια μπάλα τα μαλλιά σου, αν με καταπιεί η γη μαγικό δέντρο θα ριζώσω στην αυλή σου και αν γίνω νερό τα σκαλοπάτια σου θα ανθίζω.

elf

elf

Ο ουρανός συννέφιασε και κεραυνοί έσκιζαν τον ουρανό , ο θεός Gran Kain προειδοποιούσε για την μεγάλη συμφορά. Ξωτικά και άνθρωποι έχυσαν αίμα που το ξέπλενε η βροχή. Μέσα στο χαμό η Veora ξεχώρισε τον Ameiro να σκοτώνει με μανία ότι βρισκόταν μπροστά του έτρεξε να τον αγκαλιάσει όμως αυτός δεν την είδε, πήγε το σπαθί του να την κόψει στα δυο. Όμως κάτι τον εμπόδισε πάγος τον κάλυψε και του πήρε την ψυχή. Η Veora είδε τον πατέρα της να πετάει πάνω του το πάγο με όλη του τη δύναμη. Έκλαψε πολύ με το ζόρι την έβαλαν δυο ξωτικά μέσα από το τοίχος. Όπως ήταν αναμενόμενο οι άνθρωποι νίκησαν. τα Ξωτικά ήταν πολύ αδύναμα για να καταστείλουν τις δυνάμεις των Ανθρώπων. Αργά απωθήθηκαν μέχρι που αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στην ασφάλεια που τους παρείχαν τα δάση τους , Έτσι οι Άνθρωποι κατέκτησαν ολόκληρη την γη.



Μία μεγάλη αλλαγή συνέβη εκείνη την χρονική περίοδο στα δάση των ξωτικών. Χάνοντας τον έλεγχο της ηπείρου από τους ανθρώπους, τα ξωτικά βαθμιαία έχαναν και την αυτοπεποίθηση τους. Ξεχνώντας όλοι την φιλοδοξία τους για κυριαρχία στις εκτάσεις, αρκέστηκαν στις φιλήσυχες ζωές τους στα δάση. Υπήρξε μία ομάδα, γνωστή ως καφετή ξωτικά που ήταν δυσαρεστημένα με τον εφησυχασμό των υπόλοιπων ξωτικών. Κατέχοντας μία ισχυρά φιλόδοξη ιδεολογία, επέμεναν ότι η μάχη ενάντια στους ανθρώπους έπρεπε να συνεχιστεί, ακόμα και αν αυτό σήμαινε την χρήση της απαγορευμένης, μαύρης μαγείας. μεταξύ των καφέ ξωτικών εμφανίστηκε ένας μάγος άνθρωπος και πλησιάζοντας τον ηγέτη είπε Το όνομα μου είναι Dasparion και είμαι ένας απλός μάγος, αλλά διαθέτω την δύναμη που ποθείτε. Μπορώ να σας βοηθήσω να πραγματοποιήσετε τις φιλοδοξίες σας, ως αντάλλαγμα όμως θα πρέπει να μου προσφέρετε αυτό που επιθυμώ.»
«Αυτό που επιθυμείς; Και τι μπορεί να είναι αυτό;»

dark elf

«Την νεότητα σας. Το μυστικό της αιώνιας ζωής.» Μία μάχη επακολούθησε μεταξύ των ξωτικών. Τα καφέ που ενήργησαν σύμφωνα με τα σχέδια του Dasparion, χρησιμοποίησαν θανατηφόρα ξόρκια για ν’αφανίσουν τα ξωτικά των δέντρων. Αλλά εκείνα με την ανάσα τους να σβήνει στον θάνατο τα καταράστηκαν. Η κατάρα σάπισε τα δάση τους και αυτά μετατράπηκαν σε μία φυλή του σκότους. Έκτοτε τα καφέ ξωτικά παρέμειναν γνωστά ως σκοτεινά ξωτικά.


Η μητέρα της Andellia έκλεισε το βιβλίο και το τοποθέτησε στη θέση του. « Μητέρα..; είπε αναστατωμένη και εσένα Veora σε λένε . » και εκείνη κούνησε το κεφάλι« ναι .» «εσύ είσαι στο βιβλίο» . H Andellia αμέσως σκέφτηκε το elven village.Γύρισε στο χωριό φόρεσε την άσπρη και γαλάζια πανοπλία της πίρε στα χέρια της αυτό το σπουδαίο όπλο δεν ήξερε αν ήταν του πατέρας της , της μητέρας της ή ακόμα και του παππού της το μόνο που ήξερε ήταν ότι πρέπει να βρει την βασίλισσα του πάγου και που ξέρεις ίσως ο θεός Gran Kain γράψει και για εμένα μερικές σελίδες στο βιβλίο του.

story l2